รีวิวBabylon
รีวิวBabylon มาถึงคิวของหนังที่อาจจะบอกได้ว่า…เป็นหนังที่เสียงค่อนข้างแตกอยู่ไม่น้อย ในกลุ่มหวังรางวัลในปีนี้ นี่คือ “Babylon” ผลงานล่าสุดของผู้กำกับหนุ่ม “เดเมียน ชาเซลล์” (จาก La La Land) ที่มีจุดเด่นตรงที่เป็นหนังพีเรียดย้อนยุคกลับไปเมื่อร้อยปีก่อน ซ้ำยังอัดแน่นด้วยเนื้องานที่เต็มตาถึง 3 ชั่วโมง เทียบเท่ากับหนัง Avatar ภาคล่าสุดเลยทีเดียว
เรื่องย่อ
เป็นหนังพาย้อนกลับไปลอสแองเจลิส ในทศวรรษ 1920 เรื่องราวเกี่ยวกับความทะเยอทะยานเกินปกติและพฤติกรรมสุดเหวี่ยงเกินพิกัด และถ่ายทอดเรื่องราวยุครุ่งเรืองและการล่มสลายของหลากหลายตัวละครในช่วงยุคแห่งความเสื่อมโทรมและความเลวทรามช่วงฮอลลิวูดยุคบุกเบิกเริ่มต้น ที่เต็มไปด้วยแสงสีอันน่าหลงใหล และภาพมายาที่ลวงหลอก
นี่ถือได้ว่าเป็นชิ้นงานภูมิใจนำเสนอของ เดเมียน ชาเซลล์ เขาเลยแหละ เพราะเขาพยายามปลุกปั้นอยู่หลายปี และยังเป็นโปรเจกต์หนังที่หลาย ๆ ค่ายต่างจับจ้องแย่งเอามาเป็นเจ้าของด้วย แน่นอนว่าเขายังคงรับหน้าที่ดูแลงานกำกับและเขียนบทหนังด้วยตัวเอง ซึ่ง Babylon ก็ยังเต็มไปด้วยลายเซ็นชัด ๆ ในลีลาการทำหนังรูปแบบของเขา งานภาพ งานเสียง และเซ็ตติ้งต่าง ๆ ทำออกมาได้เป็นมืออาชีพ และระรัวใส่ผู้ชมเหมือนกับดีดดิ้นอยู่ในปาร์ตี้ตลอดเวลา
รีวิว
รีวิวBabylon อาจจะต้องยอมรับตรง ๆ ว่ายังไม่ค่อยน่าประทับใจถึงที่สุดนัก อาจจะเพราะเป็นว่ารายละเอียดที่ถูกใส่มาเยอะและแน่นเกินไป แม้ว่าจะสัมผัสได้ถึงเจตนารมณ์และวัตถุประสงค์ของ เดเมียน ชาเซลล์ ที่ต้องการคาระความคลาสสิกและต้นตำหรับของจุดกำเนิดวงการภาพยนตร์ฮอลลิวูด สิ่งที่เขาอยากจะสื่อสารออกมานั้นถือว่าชัดเจน เพียงแต่ว่าเนื้อหาที่นำมาละเลงในหนังเรื่องนี้ค่อนข้างแน่นไปเสียหน่อย แม้จะยังรู้สึกชอบแต่ก็ไม่รู้ว่าจะโฟกัสตรงไหนก่อนดี
อันที่จริงค่อนข้างรู้สึกขนลุกไปกับบทสรุปในช่วงท้ายของหนัง ที่เป็นการสรรเสริญความเป็น Cinematic ที่สืบทอดกันมานับร้อยปีของวงการนี้ เพียงแต่ก็แอบรู้เหมือนว่าผู้สร้างหาจุดลงที่งดงามได้ไม่เจอ ฉากสรุปท้ายเรื่องของหนังเรื่องนี้จึงมีทั้งอารมณ์ตื้นตันและมึนงงไปพร้อม ๆ กัน เพราะไม่คิดว่าจะเลือกทางลงให้กับเช่นนี้ ทั้งที่น่าจะมีสักทางที่จบได้คมคายและสวยงาม
ทางด้านการแสดงของทีมนักแสดงก็ถือว่าพวกเขาทำออกมาได้ดีตามมาตรฐานเลย “แบรด พิตต์” ที่พระเอกที่มาช่วยพยุงทั้งเรื่องเอาไว้ได้ด้วยความเป็นมืออาชีพของเขา “มาร์โกต์ ร็อบบี้” ใส่เสน่ห์ไปเต็ม ๆ กับบทบาทที่เธอได้รับ และยังเล่นไปสุดทางกับตัวละครนี้ แม้ว่าอาจจะดูเป็นบทซ้ำ ๆ ไปหน่อย ขณะที่ “ดิเอโก คัลวา” เป็นหนุ่มหล่อลาตินหน้าใหม่ ที่ถือว่าโปรยเสน่ห์และเข้ากับบทที่ได้รับอย่างดี ถึงการแสดงของเขายังต้องลับคมไปอีกมากกว่านี้
สรุป
สรุปโดยภาพรวมแล้ว อาจจะไม่ใช่หนังที่ทำออกมาได้เหมาะกับผู้ชมทุกกลุ่ม ด้วยความยาวมาก ๆ ที่ไม่ใช่คนดูหนังยุคนี้จะหาเปิดดูกันแน่ ๆ แต่หนังก็โดดเด่นดีที่งานสร้าง ยิ่งถ้าหากเป็นคนที่ให้ความสนใจและคลุกคลีอยู่กับแวดวงสายหนังด้วยแรง หนังเรื่องนี้คือการสดุดีวงการภาพยนตร์รสเลิศเรื่องหนึ่ง ย้อนกลับไปถวิลยุคเก่า ๆ ที่แทบจะลืมกันไปหมดแล้ว แม้ว่าการร้อยเรียงจะยังไม่คมคายถึงที่สุดนัก แต่รวม ๆ ก็ถือว่าจัดจ้านใช้ได้ ด้วยความดีความชอบจากงานสร้างล้วน ๆ เลย